Welkom op mijn website.
Voorstellen:
Op deze website stel ik me graag aan je voor: ik ben Gerry Velema, 67 jaar.
Na 26 jaar in Roden te hebben gewoond, wonen we nu al weer een paar jaar in Zwolle.
De belangrijkste man in mijn leven is Wim Velema. Ik ben zijn vrouw en dat voor het grootste deel van mijn leven, nu al ruim 46 jaar.
Verder delen Wim en ik in de zegen dat we 4 kinderen hebben (gehad). Drie zonen en een dochter. Onze derde zoon, Tiago (geadopteerd en meervoudig beperkt) is in oktober 2023 op 40 jarige leeftijd verlost uit lijden en 'verhuisd' naar de hemel, waar de Here God voor hem een nieuw lijf heeft. Dat zal gezond en wel zijn, hersteld van alle dingen die hier voor hem niet goed zijn geweest. Het getuigenis dat hij ons nalaat is enorm.
Wat hebben we samen als gezin veel geleerd van Tiago. Ik hoop hier nog over te kunnen schrijven / spreken. Alles begon met 'Vragen om Andermans problemen'. Maar dat verhaal blijft bij het begin van dit adoptie avontuur. Er is naast strijd ook zoveel geleerd, ontvangen, gerijpt en gegroeid. Het verhaal is niet af, ik wil jullie graag de rest vertellen, wat er nog meer uit voort is gekomen.
Onze drie andere kinderen zijn alle drie getrouwd. Hun huwelijk gaf aan het leven van Wim en mij, een kostbare schoonzoon en twee even zo kostbare schoondochters. Wat een zegen!
Door deze relaties kwam de rijkdom van het opa en oma worden. We kregen maar liefst 11 kleinkinderen. Drie zijn inmiddels volwassen, en de laatste 8 kinderen kwam jaar na jaar ons leven verrijken.
Al deze kostbare levens zijn me zo dierbaar. Ze maken me een biddende oma. Opa's en oma's zijn zo onmisbaar en rijk in het leven van kinderen en van die jonge gezinnen. Dit alles vertel ik je, omdat de leerschool van het leven, al deze relaties inzet om mijn leven te vormen en verrijken.
Schrijven
Ik heb als schrijfster 39 boeken op mijn naam staan. Op de website staat onder Oeuvre de complete lijst van boeken en vertalingen.
In de Webshop eveneens op deze website, vind je een aantal van mijn boeken! Ook kun je hier "Bemoedigingskaarten" kopen, want bemoedigen is ook iets dat goed bij me past.
Bemoedigingssite stopt na 15 jaar.
Ik ben eind 2009 geroepen om iets te gaan doen dat ik nauwelijks kon overzien. God riep me voor korte bemoedigende boodschappen via het internet. Het lijkt een beetje op vloggen, al bestond dat woord toen nog niet. Ik kende het niet, evenmin het begrip podcast, of influencers. Het is een heel avontuur geworden. Ik heb er enorm van genoten om dit werk dat elke vele uren van me gevraagd heeft te doen. Pro Deo.
God riep me, ik heb details van Hem ontvangen en dikwijls gaf Hij ook het woord dat ik mocht doorgeven. De drang om het geloof in God te delen met anderen, heeft me altijd bezig gehouden. Ook als schrijfster. Dat ik op zondag niet iets mag doorgeven, is voor mij geen reden geweest om niet uit te zien naar andere mogelijkheden om toch een boodschap van mijn hart, door te kunnen geven aan anderen.
De Bemoedigingssite noem ik 'een late roeping'. Ik meen oprecht een opdracht van de Heer te hebben ontvangen, toen ik 53 jaar was. Ik had even hiervoor een prijs in ontvangst mogen nemen voor het beste christelijke kinderboek 2009. (Eruit jij! / Callenbach)
In plaats van feestvieren, was het alsof de Heer me vroeg dit mooie schrijfwerk even ter zijde te leggen voor iets anders. Hij wilde dat ik mensen ging bemoedigen. En ik kreeg zelfs instructies over het hoe en wat: ik moest korte filmpjes opnemen, dat online zetten, elke vrijdag, nog voor de zon onder was ondergegaan, met een brandende kaars als beeld van Jezus 'licht en altijd, elke week met een woord (tekst) uit de bijbel.
Met deze ingrediënten ben ik gestart en het door gegaan al die jaren, zonder ophouden. Week in week uit, elke vrijdag kwam er een bemoediging via de mail bij mensen thuis. Op dit moment bereiken we nog altijd ca 4000 mail-adressen en kijken er wekelijks 400 tot 500, soms 700 unieke mensen. Dat is toch een kerk vol... In de vakanties ging de Bemoedigingssite mee, de dienst is altijd door gegaan. Door verschillende factoren wist ik al poosje dat ik dit niet lang meer kon opbrengen. Door een heel bijzondere en onlogische gebeurtenis begreep ik dat mijn Opdrachtgever, het ook tijd vindt worden dat ik stop. Een opvolger is van harte welkom.
as. september 2024, na 15 jaar non stop bemoedigen, zullen de laatste nieuwe opnamen verzonden worden.
Dan leg ik mijn taak neer.
Ik hoop van harte na een periode van rust, het schrijven weer op te pakken. Het onderwerp ligt allang klaar in mijn hart: Schrijven over die wonderlijke weg met onze zoon Tiago. Zijn leven en invloed op ons en ons gezin. Zijn leven, zijn sterven en de prachtige lessen die we hierin hebben geleerd.
Nabijweekenden
Vanuit de Bemoedigingssite is ook het prachtige Nabij-werk gegroeid, met kleinschalige opbouwweekenden, waarin geloof, hoop en liefde centraal staan. Samen met persoonlijke aandacht, goede verzorging, 48 uurs 'nabijheid in 4 -voud'. Dit prachtige werk mocht ik leiden met een geweldig vast team. In september 2024 zullen we ons 25 ste Nabijweekend hebben. Ook dit werk vindt hiermee een einde. We hebben honderden gasten gehad, voornamelijk vrouwen, die enorm gezegend en opgebouwd zijn, en dat dikwijls te midden van een moeilijke periode in hun leven. Als een oase in de woestijn, zo zijn onze weekenden geweest.
God troost door ons dicht nabij te zijn. En wij mochten dat als Zijn vertegenwoordigers, ook doen. Prachtig werk! www.bemoedigingssite.nl/nabijweekend
Aan al het goede komt eveneens een eind,
de Sabbat start en eindigt, de werkweek start en eindigt, een taak start en eindigt, maar een roeping eindigt nooit.
Tot het laatste toe wil ik Jezus dienen, met alles wat ik geven kan.
Mijn gehoor is sterk beperkt geraakt in de afgelopen jaren, dat maakt het dienstbetoon ingewikkelder dan van een goedhorende. Maar het maakt m.i. het spreken in het openbaar, noch het schrijven, noch het bemoedigen in een op een gesprekken hier thuis, niet onmogelijk.
Houd met mij dit voor ogen: ik ben beperkt, maar dienstbaar!
Contacten? info@gerryvelema.nl
Gerry Velema juli 2024
